《小石潭记》是唐代著名文学家柳宗元被贬永州时所作的一篇游记散文，以其清新的笔触描绘了小石潭的幽静美景。以下为《小石潭记》拼音版及简要解析：

《小石潭记》拼音版：

zì xiǎo xī xíng sān bǎi bù，dé tóng tán。tán zhī dǐ，yuán shí ér wéi pán，jìn zé jí qíng，qí míng xiǎo shí tán。

xiǎo shí tán zhī xī，jiàn yú shuǐ zhī chán chán，lěng rán ér hǎo yǐn。qí jiàn yě，jiàn ér bù zhēng；qí tīng yě，tīng ér bù wén。zhōng yǒu shí ér fú，qí miàn jīn yǔ；yǐ qí jìng zhě，dàn kě yǐ yǐn ér bú kě yǐ zhāng。

zhuānɡ zhī ér chū，bù kě dé yǐ qù。xīn xiānɡ yǐn ér yǐn，shēnɡ yǐn ér xiū。qí zhōnɡ yǒu shí ér fú，qí miàn jīn yǔ；yǐ qí jìng zhě，dàn kě yǐ yǐn ér bú kě yǐ zhāng。

简要解析：

本文开篇介绍了作者沿小溪行走三百步后发现的小石潭，潭底由石头构成且形状奇特。接着描述了潭水清澈见底，鱼儿在水中嬉戏，动静之间展现了自然之美。文中“其岸势犬牙差互，不可知其源”强调了环境的幽深与神秘。最后，作者因周围寂静而感到孤独凄凉，抒发了内心的感慨。

这篇短文不仅是一幅生动的山水画，更寄托了柳宗元对自然美的向往以及仕途失意后的复杂情感。通过细腻的描写和深刻的感悟，《小石潭记》成为千古传颂的经典之作。